อวิชฺชามาติกา (อวิชฺชามาติกา) ชบ.บ 111/1ขเอกสารโบราณ(คัมภีร์ใบลาน)

สตฺตปฺปกรณาภิธมฺม (สงฺคิณี-มหาปฎฺฐาน) ชบ.บ 157/7 เอกสารโบราณ(คัมภีร์ใบลาน)

อริยสจฺจเทสน (อริยสฺจ) ชบ.บ 183/7เอกสารโบราณ (คัมภีร์ใบลาน)

ชื่อผู้แต่ง         กระทรวงศีกษาธิการ  กรมวิชาการ ชื่อเรื่อง           หนังสือที่ระลึกในงานทอดผ้าพระกฐินพระราชทาน  ณ  วัดป่าโมกวรวิหาร ครั้งที่พิมพ์       - สถานที่พิมพ์     กรุงเทพฯ สำนักพิมพ์       โรงพิมพ์ยูไนเต็ดโปรดักชั่น ปีที่พิมพ์          2523   จำนวนหน้า      42  หน้า         หมายเหตุ        ที่ระลึกในงานทอดผ้ากฐินพระราชทาน ณ วัดป่าโมกวรวิหาร รายละเอียด                  หนังสือที่ระลึกในงานทอดผ้ากฐินพระราชทาน  ณ  วัดป่าโมกวรวิหาร  จ.อ่างทอง  ของกรมวิชาการ  กระทรวงศึกษาธิการ  เนื้อหาสาระประกอบด้วย  ประวัติวัดป่าโมก  ป่าโมกกับเหตุการณ์สำคัญทางประวัติศาสตร์ ป่าโมกกับวรรณคดีไทย 4 เรื่องและโอวาทบางตอนของโพธิญาณเถระ (พระอาจารย์ ชา สุภัทโท)

TEKTITE & SLAGอุลกมณี และ ขี้แร่/ตะกรันเรียบเรียง กุลวดี สมัครไทย นักโบราณคดีชำนาญการArtwork: ทรัพย์อนันต์ ซื่อสัตย์ นักวิชาการวัฒนธรรมสนใจรายละเอียดเรื่อง Tektite เพิ่มเติมตามลิงค์ได้เลยhttps://www.mitrearth.org/1-19-tektite/

ชื่อผู้แต่ง          สุชีโว ภิกขุ วัดกันมายุตาราม ชื่อเรื่อง           กองทัพธรรม (ภาค ๑) ครั้งที่พิมพ์        พิมพืครั้งที่ ๑๖ สถานที่พิมพ์      กรุงเทพฯ สำนักพิมพ์        โรงพิมพ์มหาทกุฎราชวิทยาลัย ปีที่พิมพ์           ๒๕๒๕ จำนวนหน้า      ๑๘๐ หน้า รายละเอียด                         หนังสือเล่มนี้มีข้อความจบเป็นตอน ๆ ทุกบท ในการเรียบเรียงหนังสือนี้ คือประสงค์ให้ผู้อ่านได้รับรสพระธรรมทางพระพุทธศาสนาเป็นสำคัญ การผูกเรื่องขึ้นใช้พรรณนาโวหารประกอบบ้าง เป็นเพียงการทำทางเท่านั้น เพราะคนทั่วไปชอบอ่านหนังสือที่เข้าใจง่าย แต่ก็พยายามใช้สถานที่และขนบธรรมเนียมไกล้เคียงความจริง เท่าที่ค้นได้ในพระไตรปิฎก

เลขวัตถุ ชื่อวัตถุ ขนาด (ซม.) ชนิด สมัยหรือฝีมือช่าง ประวัติการได้มา ภาพวัตถุจัดแสดง 38/2553 (15/2549) ขวานหินขัด เหลือไม่เต็มใบ ย.4.8 ก.3 หิน สมัยก่อนประวัติศาสตร์ตอนปลาย อายุราว 2,500-2,000 ปีมาแล้ว   ได้จากบ้านเขาเพิ่ม อำเภอบ้านนา จ.นครนายก เมื่อประมาณ พ.ศ. 2539

เลขทะเบียน : นพ.บ.425/4ห้องจัดเก็บ : ศรีโคตรบูรณ์ประเภทสื่อ : เอกสารโบราณหมวดหมู่ : พุทธศาสนาลักษณะวัสดุ : 52 หน้า ; 4.5 x 59 ซ.ม. : ล่องรัก ; ไม้ประกับธรรมดา ชื่อชุด : มัดที่ 152  (104-108) ผูก 4 (2566)หัวเรื่อง : วินัยสังเขป--เอกสารโบราณ            คัมภีร์ใบลาน            พุทธศาสนาอักษร : ธรรมอีสานภาษา : ธรรมอีสานบทคัดย่อ : มีเนื้อหาเกี่ยวกับพุทธศาสนา  สามารถสืบค้นได้ที่ห้องศรีโคตรบูรณ์ หอสมุดแห่งชาติเฉลิมพระเกียรติ สมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์ พระบรมราชินีนาถ นครพนม

เลขทะเบียน : นพ.บ.566/4                               ห้องจัดเก็บ : ศรีโคตรบูรณ์ประเภทสื่อ : เอกสารโบราณ                                                                                หมวดหมู่ : พุทธศาสนาลักษณะวัสดุ : 46 หน้า ; 4.5 x 59 ซ.ม. : ล่องรัก ; ไม้ประกับธรรมดาชื่อชุด : มัดที่ 185  (340-346) ผูก 4 (2566)หัวเรื่อง : พระสังคิณี--เอกสารโบราณ            คัมภีร์ใบลาน            พุทธศาสนาอักษร : ธรรมอีสานภาษา : ธรรมอีสานบทคัดย่อ : มีเนื้อหาเกี่ยวกับพุทธศาสนา  สามารถสืบค้นได้ที่ห้องศรีโคตรบูรณ์ หอสมุดแห่งชาติเฉลิมพระเกียรติ สมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์ พระบรมราชินีนาถ นครพนม

ชื่อเรื่อง                          ตำนานพระศรีอาริย์ (ตำนานพระสีอาน) สพ.บ.                             428/1ประเภทวัสดุ/มีเดีย       คัมภีร์ใบลาน หมวดหมู่                       พุทธศาสนาลักษณะวัสดุ                  44 หน้า : กว้าง 5 ซม.  ยาว 56.5 ซม.หัวเรื่อง                          พุทธศาสนา--การศึกษาและการสอน                                        ชาดกบทคัดย่อ/บันทึก   เป็นคัมภีร์ใบลาน  อักษรธรรมอีสาน เส้นจาร ภาษาบาลี-ไทยอีสาน ฉบับลานดิบ ไม่มีไม้ประกับ ได้รับบริจาคมาจากวัดลานคา ต.โคกคราม อ.บางปลาม้า จ.สุพรรณบุรี  

องค์ความรู้ สำนักการสังคีต “พระเดชพระคุณพระปกเกศเกล้า ฯ ไพร่ฟ้าอยู่ชุ่มสุขเย็น ฯ” รูปแบบและแนวคิดในการสร้างสรรค์การแสดงชุด “ระบำซออาศิรวาท” ............................................ ธำมรงค์ บุญราช เรียบเรียงฉลองพระเดชพระคุณเนื่องในโอกาสมหามงคล เฉลิมพระชนมพรรษาพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ๒๘ กรกฎาคม ๒๕๖๕ “ระบำซออาศิรวาท” เป็นการแสดงชุดหนึ่ง ซึ่งสำนักการสังคีต กรมศิลปากร ได้จัดแสดงขึ้น เพื่อถวายพระพรพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวและสมเด็จพระนางเจ้า ฯ พระบรมราชินี และได้นำออกแสดงครั้งแรกเนื่องในรายการแสดง “เหมันต์บันเทิง รื่นเริงสังคีต” โครงการดนตรีสำหรับประชาชน ปีที่ ๖๕ ครั้งที่ ๗ การแสดงวิพิธทัศนา “รำลึกศิลป์ ถิ่นล้านนา” เมื่อวันเสาร์ ที่ ๑๙ กุมภาพันธ์ พุทธศักราช ๒๕๖๕ ณ สังคีตศาลา บริเวณพิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ พระนคร การแสดงชุด “ระบำซออาศิรวาท” นี้ ผู้ออกแบบได้นำรูปแบบและโครงสร้างการแสดงมาจากการแสดง “ระบำซอ” ซึ่งประดิษฐ์ขึ้นครั้งแรกและนำออกแสดงเมื่อพุทธศักราช ๒๔๖๙ เพื่อต้อนรับพระบาทสมเด็จพระปกเกล้าเจ้าอยู่หัวและสมเด็จพระนางเจ้ารำไพพรรณี พระบรมราชินี ในรัชกาลที่ ๗ เมื่อครั้งเสด็จพระราชดำเนินเลียบมณฑลฝ่ายเหนือ ในพุทธศักราช ๒๔๖๙ โดยสร้างขึ้นตามพระดำริของ เจ้าดารารัศมี พระราชชายา และโปรดให้นิมนต์พระสงฆ์ชื่อ “สุนทร” หรือ “ท้าวสุนทรพจนกิจ” กวีประจำคุ้มเชียงใหม่ อดีตมหาดเล็กในพระเจ้าอินทวิชยานนท์ ประพันธ์บทขับร้องยอพระเกียรติขึ้นใหม่ เพื่อใช้ขับซอถวายประกอบการแสดงระบำซอในครั้งนั้น โดยมีเจ้าดารารัศมี พระราชชายา ทรงช่วยขัดเกลาสำนวนภาษาให้มีความเหมาะสมกับพระมหากษัตริย์อีกทอดหนึ่ง สำหรับแรงบันดาลใจในการสร้างสรรค์การแสดงชุดนี้ ผู้ออกแบบต้องการสร้างสรรค์ขึ้น เพื่อเทิดพระเกียรติคุณและถวายพระพรชัยมงคลพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว รูปแบบของการสร้างสรรค์ผลงานนั้น สามารถอธิบายโดยแบ่งตามขั้นตอนของการออกแบบองค์ประกอบการแสดงทั้ง ๕ องค์ประกอบ ดังนี้ ๑) การออกแบบบทการแสดง บทการแสดงระบำซออาศิรวาทนั้น ใช้ฉันทลักษณ์แบบกลอนลำนำ มีคำราชาศัพท์ปนกับภาษาพื้นเมืองล้านนาและประพันธ์บทให้สอดคล้องกับทำนองของเพลงที่บรรจุอยู่ในการแสดง โดยความหมายของบทการแสดงเป็นบทอาศิรวาทยอพระเกียรติคุณและถวายพระพรพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวและสมเด็จพระนางเจ้า ฯ พระบรมราชินี ในส่วนของบทประพันธ์คำร้องทำนองโยนกและทำนองจ๊อยเชียงแสนนั้น เป็นพระนิพนธ์ในเจ้าดารารัศมี พระราชชายา ส่วนบทประพันธ์คำร้องทำนองซอยิ้นนั้น นายธำมรงค์ บุญราช นักวิชาการละครและดนตรีปฏิบัติการ สำนักการสังคีต กรมศิลปากร ได้ประพันธ์บทขึ้นใหม่ ๒) การคัดเลือกนักแสดง ใช้นักแสดงหญิงล้วน ตามรูปแบบระบำซอของเดิม ทั้งนี้เนื่องจากนักแสดงหญิงนั้น มีลักษณะทางกายภาพที่ดูนุ่มนวลอ่อนหวาน เหมาะสมกับลีลาการเคลื่อนไหวของร่างกายในรูปแบบการแสดงประเภท “ระบำ” ดังจะเห็นได้ว่าการแสดงระบำถวายพระพรชุดต่าง ๆ ของกรมศิลปากร นิยมคัดเลือกนักแสดงหญิง สำหรับการแสดงชุดระบำซออาศิรวาทนี้ ผู้ออกแบบได้กำหนดให้ใช้นักแสดงหญิงล้วน จำนวน ๖ คน มีทักษะทางด้านนาฏศิลป์ไทยแบบจารีตและนาฏศิลป์ไทยแบบพื้นเมือง ๓) การออกแบบลีลานาฏศิลป์ ลีลานาฏศิลป์ของการแสดงชุดระบำซออาศิรวาท เป็นการผสมผสานกันระหว่างท่ารำนาฏศิลป์ไทยแบบราชสำนักกรุงเทพ ฯ และท่าฟ้อนแบบนาฏศิลป์พื้นเมืองล้านนา ในช่วงทำนองร้องเพลงซอยิ้นนั้น เป็นการรำใช้บทและรำตีบท ส่วนในช่วงท้ายของระบำนั้น เป็นการรำแปรแถวในรูปแบบต่าง ๆ ได้แก่ แถวตอน แถวหน้ากระดาน วงกลมและการแปรแถวเป็นรูปมังกร ซึ่งการแปรแถวเป็นรูปมังกรนี้ สันนิษฐานว่าได้รับอิทธิพลมาจากญวนรำกระถางหรือรำโคม ซึ่งนิยมแสดงกันในราชสำนักไทย ตั้งแต่ต้นกรุงรัตนโกสินทร์เพื่อถวายพระพรพระมหากษัตริย์ในเวลากลางคืน ลีลานาฏศิลป์ระบำซอของเดิมนั้น นางลมุล ยมะคุปต์ และครูละครในคุ้มเจ้าดารารัศมี พระราชชายา ร่วมกันประดิษฐ์ท่ารำและฝึกหัดช่างฟ้อน โดยวิธีการฝึกหัดเริ่มต้นนั้น จะให้ช่างฟ้อนฝึกรำและฝึกร้องเพลงระบำไก่ (เพลงลาวเซิ้ง) ด้วยเหตุนี้ท่ารำที่ปรากฏในระบำซอบางท่า จึงมีลักษณะคล้ายกับท่ารำในการแสดงชุดระบำไก่ ซึ่งการแสดงชุดนี้ ถือเป็นการแสดงนาฏศิลป์ล้านนาชุดแรกที่ถูกเรียกว่า “ระบำ” ไม่เรียกว่า “ฟ้อน” เหมือนการแสดงพื้นเมืองล้านนา ชุดอื่น ๆ สำหรับการออกแบบลีลานาฏศิลป์ชุด “ระบำซออาศิรวาท” นี้ นางสาวเสาวรักษ์ ยมะคุปต์ นาฏศิลปินอาวุโส สำนักการสังคีต กรมศิลปากร ได้ปรับปรุงท่ารำในบางช่วงขึ้นใหม่จากท่ารำระบำซอของเดิม เพื่อให้เหมาะสมกับบทการแสดงที่ประพันธ์ขึ้นใหม่ ซึ่งนางสาวเสาวรักษ์ ยมะคุปต์ ได้รับคำปรึกษาและได้รับการถ่ายทอดท่ารำระบำซอของเดิมมาจาก นางช่อแก้ว ลัดดาอ่อน อดีตนาฏศิลปินอาวุโส สำนักการสังคีต กรมศิลปากร ตามรูปแบบท่ารำระบำซอที่ได้รับการถ่ายทอดมาจากวิทยาลัยนาฏศิลปเชียงใหม่ ๔) การออกแบบการบรรจุเพลงและวงดนตรีที่ใช้ประกอบการแสดง ทำนองเพลงที่ใช้บรรจุประกอบบทการแสดงนั้น บรรจุทำนองเพลงบรรเลงและเพลงขับร้อง ทั้งหมด ๙ เพลง ดังนี้ เพลงปุ๋มเม้น สำหรับให้นักแสดงรำออก ร้องเพลงทำนองโยนก สำหรับให้นักแสดงรำตีบทในท่าถวายบังคมได้อย่างสวยงามแช่มช้อย ร้องเพลงทำนองซอยิ้น สำหรับรำตีบทและรำใช้บทอย่างกระชับ ส่วนเพลงลาวต้อยตลิ่ง เพลงลาวกระแตเล็กและเพลงลาวดวงดอกไม้นั้น สำหรับให้นักแสดงรำแปรแถวในรูปแบบต่าง ๆ ในช่วงท้ายของการแสดงนั้น เป็นการร้องเพลงทำนองจ๊อยเชียงแสน สำหรับให้นักแสดงรำตีบทในท่าถวายบังคมอย่างช้า ๆ อีกครั้ง และใช้เพลงลาวกระแซและท้ายรัวเสมอลาว สำหรับให้นักแสดงรำแปรแถวเป็นรูปมังกรแล้วรำเข้า สำหรับวงดนตรีที่ใช้ประกอบการแสดงนั้น เป็นวงปี่พาทย์ไทยผสมกับวงดนตรีพื้นเมืองล้านนา ๕) การออกแบบเครื่องแต่งกาย การออกแบบเครื่องแต่งกาย เป็นการนำรูปแบบเครื่องแต่งกายของสตรีในรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระปกเกล้าเจ้าอยู่หัว แบบอาร์ตเดโค (Art Deco) มาผสมกับเครื่องแต่งของสตรีชาวเผ่ากระเหรี่ยง โดยได้รับแรงบันดาลใจการออกแบบเครื่องแต่งกายมาจากเครื่องแต่งกายระบำซอของเดิม ที่เจ้าดารารัศมี พระราชชายา ทรงออกแบบไว้และถึงแม้เครื่องแต่งกายของนักแสดงอาจดูไม่สอดคล้องกับลีลาท่ารำของการแสดงชุดนี้ ด้วยเหตุที่ว่าเครื่องแต่งกายเป็นแบบวัฒนธรรมตะวันตกผสมกับวัฒนธรรมตะวันออ ส่วนลีลาท่ารำและเพลงที่ใช้ประกอบการแสดงนั้น เป็นแบบตะวันออก แต่ทว่าอีกนัยหนึ่งนั้น ถือเป็นการแสดงให้เห็นถึงความแปลกตาและความร่วมสมัยให้ปรากฏอยู่ในการแสดงชุดนี้ ซึ่งมีความไม่เข้ากันแต่มาปรากฏอยู่ในผลงานการแสดงเดียวกันตามแนวคิดการสร้างสรรค์ผลงานแบบนาฏศิลป์หลังสมัยใหม่ (Post - Modern Dance) หลังจากที่ได้อธิบายถึงรูปของแบบของการแสดงสร้างสรรค์ชุด “ระบำซออาศิรวาท” มาแล้วนั้น ส่งผลให้ผู้ออกแบบได้มาซึ่งแนวคิดที่ได้หลังจากการสร้างสรรค์ผลงานการแสดง โดยสามารถอธิบายและจำแนกเป็นประเด็นต่าง ๆ ดังนี้ ๑) การคำนึงถึงการถวายพระพรพระมหากษัตริย์ ผู้ออกแบบการแสดง ได้นำการคำนึงถึงการถวายพระพรพระมหากษัตริย์ โดยนำมาใช้เป็นแรงบันดาลใจในการสร้างสรรค์ผลงานการแสดงชุด “ระบำซออาศิรวาท” ดังปรากฏอยู่ในการออกแบบบทการแสดง ที่มีเนื้อหาของบทประพันธ์กล่าวถึงการถวายพระพรและยอพระเกียรติพระมหากษัตริย์ ๒) การคำนึงถึงผู้ชม ผู้ออกแบบการแสดง ได้ออกแบบโดยคำนึงถึงกลุ่มผู้ชมที่สนใจงานนาฏศิลป์ไทยแบบจารีต ด้วยเหตุนี้จึงออกแบบองค์ประกอบการแสดงที่เป็นไปตามขนบและจารีตของการสร้างสรรค์นาฏศิลป์ไทยสำหรับรำถวายพระพร ดังจะเห็นได้จากการออกแบบลีลานาฏศิลป์ที่มีการรำใช้บท และรำตีบทจากแม่ท่าต่าง ๆ ในรำเพลงช้าเพลงเร็วและรำแม่บท รวมถึงการรำแปรแถวในรูปแบบ ต่าง ๆ ตามรูปแบบการแสดงประเภท “ระบำ” ส่วนการบรรจุเพลงและวงดนตรีที่ใช้ประกอบการแสดงนั้น ออกแบบตามรูปแบบการบรรจุเพลงและวงดนตรีประกอบการแสดงระบำซอของเดิม กล่าวคือ วงปี่พาทย์ไทยผสมกับวงดนตรีพื้นเมืองล้านนาและสำหรับการออกแบบเครื่องแต่งกายนั้น ผู้ออกแบบการแสดงได้นำพื้นฐานการออกแบบมาจากรูปแบบเครื่องแต่งกายระบำซอของเดิม ๓) การคำนึงถึงความหลากหลายของรูปแบบการแสดง ผู้ออกแบบการแสดงได้คำนึงถึงความหลากหลายทางพหุธรรม ดังปรากฏอยู่ในการออกแบบเครื่องแต่งกาย ที่มีการผสมผสานความหลากหลายทางวัฒนธรรมระหว่างวัฒนธรรมตะวันตกและวัฒนธรรมตะวันออกและเนื่องจากการแสดงชุดนี้ เป็นการแสดงที่มีต้นกำเนิดมาจากจังหวัดเชียงใหม่ ซึ่งเป็นจังหวัดที่มีสังคมแบบพหุวัฒนธรรมจากชนเผ่าต่าง ๆ อีกทั้งยังเป็นการแสดง ที่สร้างสรรค์ขึ้นครั้งแรกในรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระปกเกล้าเจ้าอยู่หัว ด้วยเหตุนี้การออกแบบเครื่องแต่งกายจึงมีความหลากหลายให้ปรากฏอย่างเด่นชัด อาทิ การทำทรงผมและรูปแบบของชุดแบบอาร์ตเดโค (Art Deco) ตามความนิยมของสตรีในรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระปกเกล้าเจ้าอยู่หัวแต่สอดแทรกการปักลายของชุดในลวดลายของเครื่องแต่งกายชนเผ่ากะเหรี่ยง เป็นต้น ๔) การคำนึงถึงการใช้สัญลักษณ์ในผลงานการแสดง ผู้ออกแบบการแสดงได้คำนึงถึงการใช้สัญลักษณ์ในผลงานการแสดง ดังปรากฏอยู่ในการออกแบบลีลานาฏศิลป์ ที่มีการรำใช้บทและรำตีบท ซึ่งถือเป็นการใช้ลีลาการเคลื่อนไหวของร่างกายมนุษย์ในเชิงสัญลักษณ์ เพื่ออธิบายถึงความหมายในการถวายพระพรพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ๕) การคำนึงถึงแนวคิดทางด้านนาฏศิลป์และดุริยางคศิลป์ ผู้ออกแบบการแสดงได้ให้ความสำคัญกับแนวคิดทางด้านศิลปกรรมศาสตร์ ดังปรากฏอยู่ในการออกแบบลีลานาฏศิลป์ ที่มีการแปรแถวในการแสดงชุดนี้ เพื่อให้สอดคล้องกับแนวคิดในการออกแบบลีลานาฏศิลป์ไทยประเภทระบำ ที่มุ่งเน้นความงดงามของกระบวนท่ารำ ความพร้อมเพรียงของผู้แสดงและการแปรแถวอย่างเป็นระเบียบสวยงาม นอกจากนี้ผู้ออกแบบการแสดงยังได้แบ่งช่วงการบรรจุเพลงประกอบการแสดง ให้เป็นไปตามแนวคิดการบรรจุเพลงสำหรับเพลงระบำอีกด้วย กล่าวคือ มีทำนองเพลงให้นักแสดงรำออก มีทำร้องให้นักแสดงรำใช้บทและรำตีบทและมีทำนองเพลงให้นักแสดงรำเข้า จากการสร้างสรรค์ผลงาน “ระบำซออาศิรวาท” ของกรมศิลปากรในครั้งนี้ ผู้ออกแบบการแสดง ได้สร้างสรรค์รูปแบบองค์ประกอบการแสดงที่ให้ความสำคัญเกี่ยวกับประเด็นเรื่องการถวายพระพรพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวเป็นสำคัญ อีกทั้งยังได้นำประเด็นดังกล่าว มาใช้เป็นแรงบันดาลใจและแนวทางในการออกแบบบทการแสดง การคัดเลือกนักแสดง การออกแบบลีลานาฏศิลป์ การออกแบบการบรรจุเพลงและวงดนตรีที่ใช้ประกอบการแสดงและการออกแบบเครื่องแต่งกาย การสร้างสรรค์ผลงานการแสดงที่เกี่ยวข้องกับการถวายพระพรพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวนั้น ถือเป็นการเทิดพระเกียรติคุณและแสดงให้เห็นถึงความจงรักภักดีของพสกนิกรที่มีต่อพระมหากษัตริย์ผู้ทรงพระคุณอันประเสริฐในรูปแบบหนึ่ง ซึ่งควรค่าแก่นำมาเผยแพร่และนำไปต่อยอดสำหรับสร้างสรรค์การแสดงเกี่ยวกับการถวายพระพรชุดอื่น ๆ ต่อไป ทั้งนี้เพื่อให้เป็นที่ประจักษ์และถวายเป็นเครื่องเพิ่มพูนพระเกียรติยศให้ปรากฏสืบไป รายการอ้างอิง จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. ประพาสเวียงพิงค์. พิมพ์ครั้งแรก. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, ๒๕๖๑.

          สำนักศิลปากรที่ ๑๐ นครราชสีมา กรมศิลปากร จัดโครงการพัฒนาบุคลากรด้านการอนุรักษ์โบราณสถานประเภทหิน ระหว่างวันที่ ๓ - ๗ กรกฎาคม ๒๕๖๖ ณ โรงแรมสตาร์เวลล์ บาหลี และโบราณสถานปราสาทพนมวัน อำเภอเมืองนครราชสีมา จังหวัดนครราชสีมา โดยมีการบรรยายให้ความรู้แก่ผู้ร่วมโครงการ ในวันที่ ๓ - ๔ กรกฎาคม ๒๕๖๖ มีหัวข้อที่น่าสนใจ  ดังนี้           วันที่ ๓ กรกฎาคม ๒๕๖๖            - การบรรยายพิเศษ เรื่อง กรมศิลปากรกับนโยบายการอนุรักษ์โบราณสถาน           - อนัสติโลซีส กับพัฒนาการการอนุรักษ์โบราณสถานในประเทศไทย           - การบูรณะโบราณสถานปราสาทสด๊กก๊อกธม จังหวัดสระแก้ว           - การขุดแต่ง การขุดตรวจ และการขุดค้นทางโบราณคดี เพื่อการบูรณะโบราณสถานประเภทหิน           - โครงการความร่วมมือระหว่างกรมศิลปากรกับสำนักฝรั่งเศสแห่งปลายบูรพาทิศ ทำการสำรวจ ขุดแต่ง บูรณะ พัฒนาศักยภาพของปราสาทพนมวัน โดยวิธีอนัสติโลซีส แก่บุคลากรของกรมศิลปากรในระยะแรก           - กระบวนการขั้นตอนในการบูรณะโบราณวถานประเภทหิน  โดยวิธีอนัสติโลซีส           วันที่ ๔ กรกฎาคม ๒๕๖๖            - ศิลปกรรมและสถาปัตยกรรมเขมรที่พบในประเทศไทย            - งานภูมิสถาปัตยกรรมและการจัดการพื้นที่โบราณสถาน            - การบูรณะโบราณสถานปราสาทพนมวันและโบราณสถานประเภทหิน ในเขตภาคตะวันออกเฉียงเหนือ (สำนักศิลปากรที่ ๑๐ นครราชสีมา จากอดีตสู่ปัจจุบัน           ผู้สนใจร่วมรับฟังการบรรยาย สามารถติดตามชมการถ่ายทอดสด Facebook Live : สำนักศิลปากรที่ ๑๐ นครราชสีมา กรมศิลปากร ในวันที่ ๓ - ๔ กรกฎาคม ๒๕๖๖ 

           อุทยานประวัติศาสตร์สุโขทัย ขอเชิญชวนแต่งชุดไทย มาดูไฟโบราณสถานยามค่ำคืน ในกิจกรรม "ซุโขทัย Light up" ทุกศุกร์ เสาร์ อาทิตย์ เวลา 18.00 - 21.00 น. เริ่มวันที่ 8 ธันวาคม 2566 - 31 มกราคม 2567 พบกับกิจกรรมที่น่าสนใจ ดังนี้            - เปิดไฟส่องสว่างโบราณสถาน            - ครั้งแรก ! กับการเดินชมวัดมหาธาตุ ยามค่ำคืน            - ฟังวิทยากรบรรยายนำชมวัดมหาธาตุ วันละ 2 รอบ (18.30/19.30)            - การแสดงจากนักเรียน โรงเรียนบ้านเมืองเก่า "ศรีอินทราทิตย์" และโรงเรียนลิไทพิทยาคม            - นั่งรถรางชมความงามโบราณสถานยามค่ำคืน            - อิ่ม อร่อย กับอาหาร ที่ตลาดท่าน้ำรับเสด็จ ติดต่อสอบถามเพิ่มเติมได้ที่ สำนักงานอุทยานประวัติศาสตร์สุโขทัย โทร 0 5569 7241 Email: sukhothai_his@hotmail.com Facebook: อุทยานประวัติศาสตร์สุโขทัย

          ตลับดินเผาเนื้อกระเบื้องเคลือบลายคราม           แบบศิลปะ : อยุธยา           ชนิด : เผาเนื้อกระเบื้องเคลือบลายคราม           ขนาด : สูง 30.30 เซนติเมตร ตักกว้าง 10 เซนติเมตร           ลักษณะ : พระพุทธรูปนาคปรกประทับนั่งเหนือขนดนาคด้านหน้ามีผ้าทิพย์ เหนือพระเศียรมีเศียรนาค 7 เศียรแผ่พังพาน พระพักตร์เหลี่ยม พระขนงต่อกันเป็นปีกกา พระนาสิกโด่ง พระโอษฐ์แบะแย้มพระสรวล สวมเครื่องทรงแบบกษัตริย์ได้แก่ เทริดแบบกะบังหน้า พระรัศมีทรงกรวย กุณฑลรูปตุ้ม กรองศอ ครองจีวรห่มเฉียงสังฆาฏิปลายตัดตรงเหนือพระนาภี พระหัตถ์แสดงมุทรามารวิชัย พระหัตถ์ขวาคว่ำวางบนพระชานุ พระหัตถ์ซ้ายหงายวางบนพระเพลา           สถานที่จัดแสดง : ห้องศาสนศิลป์ พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ สุพรรณบุรี จังหวัดสุพรรณบุรี   แสดงภาพวัตถุหมุน คลิกที่นี่ http://www.virtualmuseum.finearts.go.th/suphanburi/360/model/04/   ที่มา: hhttp://www.virtualmuseum.finearts.go.th/suphanburi