ค้นหา
รายการที่พบทั้งหมด 48,758 รายการ
รองนายกรัฐมนตรี(พลเอก ธนะศักดิ์ ปฏิมาประกร) ตรวจเยี่ยมการดำเนินการบูรณปฏิสังขรณ์ราชรถอัญเชิญพระศพและราชรถพระนำ วันที่ ๑๙ พฤศจิกายน ๒๕๕๘ เวลา ๑๒.๐๐ น. ณ อาคารประณีตศิลป์และอาคารเก็บเครื่องราชพิธี สำนักช่างสิบหมู่ กรมศิลปากร ถนนพุทธมณฑลสาย๕ ตำบลศาลายา อำเภอพุทธมณฑล จังหวัดนครปฐม
เรื่องโรเมโอและจูเลียตนี้ นักปราชญ์อังกฤษสันนิษฐานกันว่า เชคส์เปียร์ได้เนื้อเรื่องมาจากนิทานที่ได้มีผู้แต่งขึ้นตามเค้าประวัติศาสตร์ที่ได้เกิดขึ้นจริงๆในเมืองเวโรน่า ในประเทศอิตาลี
สำนักการสังคีต กรมศิลปากรขอเชิญชมรายการดนตรีไทยไร้รสหรือ ชุด “คิดถึงพ่อเสรี ๑๑ ปีที่จากไป”วันศุกร์ที่ ๑๘ พฤษภาคม ๒๕๖๑ เวลา ๑๗.๐๐ น.ณ โรงละครแห่งชาติ----------------------------------รายการแสดง๑. กุโสดอคอนเสิร์ตขับร้องโดยปกรณ์ พรพิสุทธิ์ประสาท ทองอร่ามจรัญ พูลาภช่อแก้ว ลัดดาอ่อนนพวรรณ จันทรักษาศิริพงษ์ ทวีทรัพย์ธีรเดช กลิ่นจันทร์หัสดินทร์ ปานประสิทธิ์ขับร้องหมู่ โดยกลุ่มดุริยางค์สากล๒. การแสดงชุด “รำลึกถึงพ่อเสรี ๑๑ ปีที่จากไป”๓. การแสดงรำ “ฉุยฉายบุเรงนอง”๔. การแสดงละครพันทางเรื่อง ผู้ชนะสิบทิศ ตอน มังตราต้องทวน
นำแสดงโดย. ศิลปินสำนักการสังคีต
กำกับการแสดง. ปกรณ์ พรพิสุทธิ์
อำนวยการแสดงโดย เอนก อาจมังกร ผู้อำนวยการสำนักการสังคีต
บัตรราคา ๒๐๐, ๑๕๐, ๑๐๐ บาท (เปิดสำรองที่นั่ง และจำหน่ายบัตรก่อนการแสดง ๑ สัปดาห์)วันแสดง (จำหน่ายบัตรก่อนการแสดง ๒ ชั่วโมง)สอบถามและสำรองที่นั่ง (วันและเวลาราชการ) โทร. ๐ ๒๒๒๔ ๑๓๔๒
เลขทะเบียน : นพ.บ.15/1ห้องจัดเก็บ : ศรีโคตรบูรณ์ประเภทสื่อ : เอกสารโบราณหมวดหมู่ : พุทธศาสนาลักษณะวัสดุ : 20 หน้า ; 5 x 55 ซ.ม. : ล่องรัก ; ไม้ประกับธรรมดา ชื่อชุด : มัดที่ 10 (105-113) ผูก 2หัวเรื่อง : วิภัตฺติกถา --เอกสารโบราณ คัมภีร์ใบลาน พุทธศาสนาอักษร : ธรรมอีสานภาษา : ธรรมอีสานบทคัดย่อ : มีเนื้อหาเกี่ยวกับพุทธศาสนา สามารถสืบค้นได้ที่ห้องศรีโคตรบูรณ์ หอสมุดแห่งชาติเฉลิมพระเกียรติ สมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์ พระบรมราชินีนาถ นครพนม
ชื่อผู้แต่ง : ดำรงราชานุภาพ , สมเด็จฯ กรมพระยาชื่อเรื่อง : จดหมายเหตุ เสด็จประพาสต้นในรัชกาลที่ ๕ครั้งที่พิมพ์ : พิมพ์ครั้งที่ ๒๙สถานที่พิมพ์ : กรุงเทพสำนักพิมพ์ : โรงพิมพ์ คุรุสภาลาดพร้าวปีที่พิมพ์ : ๒๕๓๑จำนวนหน้า : ๑๑๖ หน้าหมายเหตุ : พิมพ์เป็นอนุสรณ์ เนื่องในงานพระราชทานเพลิงศพ นายฉลวย ชุทรัพย์ ณ เมรุวัดมกุฏกษัตริยาราม วันที่ ๓ พฤศจิกายน พุทธศักราช ๒๕๓๑ เรื่อง จดหมายเหตุเสด็จประพาสต้นนี้ สมเด็จพระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมพระยาดำรงราชานุภาพ ได้ทรงพระนิพนธ์คำอธิบายไว้เมื่อคราวพิมพ์ครั้งแรกว่า พระบาทสมเด็จฯ พระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวมีพระราชอัธยาศัยโปรดฯ ในการเด็จประพาสตั้งแต่เสด็จเถลิงถวัลย์ราชสมบัติเหตุที่เรียกว่าประพาสต้นนั้น เกิดเมื่อเสด็จในคราวนี้ โปรดให้เจ้าหมื่นเสมอใจราช เป็นผู้คุมเครื่องครัว (เจ้าหมื่น ชื่ออ้น จึงทรงดำรัสเรียก เรือลำนั้นว่า “เรือตาอ้น” เรียกเร็วๆ เสียงเป็น “เรือต้น”
Staminamad.ชันโรง.จันท์ยิ้ม.:12;กันยายน 2559
“ชันโรง” เจ้าตัวนี้มันคืออะไร ไม่เคยรู้จัก ไม่เคยได้ยินชื่อ มาก่อน วันนี้เราจะมาแนะนำให้รู้จักกับเจ้าชันโรง แมลงสีดำตัวเล็ก ๆ ที่เราสามารถพบเห็นได้ทั่วไป ชอบอยู่ใกล้ชิดกับคนโดยชอบทำรัง ตามบ้านเรือน เช่น ตามหน้าต่าง หลังคา ฝาผนัง เจ้าแมลงตัวนี้ เป็นตัวที่ช่วยผสมเกสรให้พืชเจริญเติบโตให้ดอกให้ผล ช่วยเพิ่มผลผลิต ผลไม้ในสวนแบบปลอดสารเคมี แถมยังมีผลพลอยได้เป็นน้ำ
“โอม มณี ปัทเม หุม” ดวงแก้วมณีที่อุบัติขึ้นในดอกบัว บทสวดสรรเสริญพระโพธิสัตว์อวโลกิเตศวร พระโพธิสัตว์ มาจากคำว่า “โพธิ” หมายถึง ความรู้แจ้งเห็นจริงในทุกสิ่ง และ “สัตว์” หมายถึง แก่น สาระ และ ปัจจัย ตามคติพระพุทธศาสนาฝ่ายมหายานพระโพธิสัตว์มีหน้าที่ช่วยเหลือสรรพสัตว์ให้พ้นทุกข์และบรรลุนิพพาน พระโพธิสัตว์ในคติความเชื่อของพระพุทธศาสนาฝ่ายมหายานนั้นมีมากมายเปรียบเสมือนเม็ดทรายในมหาคงคานที โดยพระโพธิสัตว์ที่มีการนับถืออย่างแพร่หลายมีนามว่า “อวโลกิเตศวร” อวโลกิเตศวร ตามรูปศัพท์แปลว่า ผู้มองลงเบื้องล่าง ด้วยความเมตตากรุณาอันยิ่งใหญ่ คุณสมบัติคือ “มหากรุณา” ด้วยทรงปฏิเสธนิพพานเพื่อประสงค์จะช่วยเหลือสรรพสัตว์ทั้งหมดให้หลุดพ้นจากความทุกข์ยาก พระโพธิสัตว์อวโลกิเตศวร ถือกำเนิดจากธยานิพุทธอมิตาภะ มีหน้าที่ปกป้องดูแลสัตว์โลกในยุคปัจจุบัน หรือ “ภัทรกัลป์” กล่าวคือ ในช่วงที่พระพุทธเจ้าองค์ปัจจุบัน (โคตมพุทธเจ้า) เสด็จปรินิพพาน จนกว่าจะมีพระพุทธเจ้าองค์ใหม่ (พระศรีอาริยะเมตไตรย) มาตรัสรู้จึงจะหมดหน้าที่ ในภายหลังที่ลัทธิตันตระหรือวัชรยานถือกำเนิด พระโพธิสัตว์อวโลกิเตศวรได้รับยกย่องเป็น “ผู้คุ้มครองโลก” ปรากฏในนาม “พระโลกนาถ” คัมภีร์โลเกศวรศตกะ ระบุว่า พระองค์เป็นผู้เป็นใหญ่ในโลก ให้แสงสว่างอันมั่นคง แสงของพระองค์ที่คงอยู่ตลอดกาลได้กำจัดความมืดมนอันหนาแน่นแห่งอวิชชาซึ่งเกิดจากสังสารวัฏ รูปแบบสำคัญของพระโพธิสัตว์อวโลกิเตศวรที่พบแพร่หลายในลัทธินี้ คือ “พระโพธิสัตว์ปัทมปาณี” หมายถึง “อวโลกิเตศวรผู้ถือดอกบัว” โดยดอกบัวเป็นสัญลักษณ์ของอำนาจในการสร้างสรรค์ ซึ่งเป็นอำนาจที่ได้รับจากธยานิพุทธอมิตาภะ นอกจากนี้ ยังพบการเคารพบูชาพระโพธิสัตว์อวโลกิเตศวรในปางสมันตมุข หรือเอกาทศมุข โดยเป็นการเนรมิตกายในรูป 11 เศียร 22 กร สมันตมุข แปลว่า มีพระพักตร์รอบทิศหรือเห็นได้โดยรอบ มีความหมายสอดคล้องกับข้อความที่ปรากฏในคัมภีร์สัทธรรมปุณฑรีกสูตรที่กล่าวว่า พระโพธิสัตว์อวโลกิเตศวรทรงดูแลสรรพสัตว์ทุกภพทุกภูมิทุกทิศ ช่วยเหลือให้พ้นจากมหันตภัยนานัปการ คติการบูชาพระโพธิสัตว์อวโลกิเตศวรแพร่หลายเข้าสู่คาบสมุทรสทิงพระและบริเวณลุ่มน้ำทะเลสาบสงขลา อย่างน้อยตั้งแต่พุทธศตวรรษที่ 12 ผ่านการรับนับถือพุทธศาสนานิกายมหายาน ต่อมาในช่วงพุทธศตวรรษที่ 14-15 พุทธศาสนาลัทธิตันตระหรือวัชรยานได้เข้ามามีอิทธิพลต่อผู้คน ในช่วงเวลานี้พระโพธิสัตว์อวโลกิเตศวรได้รับความเคารพอย่างสูงสุด ปรากฏหลักฐานประติมากรรมพระโพธิสัตว์อวโลกิเตศวรจำนวนมากกระจายอยู่ตามชุมชนโบราณทั้ง 2 ฝั่งทะเลสาบสงขลา ทั้งในรูปแบบของพระโพธิสัตว์โลกนาถ พระโพธิสัตว์ปัทมปาณี และพระโพธิสัตว์สมันตมุข เหตุแห่งความแพร่หลายนั้น สันนิษฐานว่ามาจากคุณสมบัติเฉพาะของพระองค์คือ ทรงเป็นผู้ปกป้องรักษาผู้เดินทางให้ปลอดภัย “Om mani padme hum” Jeweled Ornament Emerging in the Lotus Chantra for Avalokitesvara Bodhisattva Bodhisattva is derived from “Bodhi”, which means transcendental enlightenment, and “Sattva”, which means cores or qualities. According to Mahayana Buddhism, Bodhisattva is committed to enable all beings to let go of suffering and achieve enlightenment or “nibbhana”. For Mahayanists, Bodhisattvas are as countless as the grains of sand at the bottom of the sacred river Ganges. A Bodhisattava that is widely worshipped is “Avalokitesvara”. The name Avalokitesvara means “The Lord who looks down with divine compassion.” One of his quality is “great mercy”, for he postponed his own enlightenment in order to free all creatures from their suffering. Avalokitesvara is an emanation of Amitabha, presiding to safeguard all beings in the present age which is a period between the time the present Buddha, Gautama Buddha, attained Parinibbhanaand – the total release from the cycle of rebirth – and the enlightenment of the future Buddha, “Phra Sri-Araya-Metrai”. After Tantrism or Vajrayana Buddhism originated, Avalokitesvara was revered as the “Protector of The Universe” or “Lokanath”. According to the Lokesvara-Sataka scripture, he is a supreme being who shines an eternal cleansing light upon the darkness of Avijja; the ignorances born of the cycle of rebirth. One of the most prominent form of Avalokitesvara among Vajrayana Buddhism tradition is “Padmapani Bodhisattva”, which means “the Lord who holds the lotus”; the lotus symbolizes the power of creation given by Amitabha Buddha. Avalokitesavara Samuntamuk Bodhisattva, the form in which he possessed 11 heads and 22 hands, was also worshipped. “Samuntamuk” means having circumambient faces and abilities to see all that surround, which is consistent with the scripture in the Lotus Sutra: “Avalokitesvara Bodhisattva tended to all beings in all worlds, protecting them from calamities.” The worship of Avalokitesvara Bodhisattva has been manifested to Sathing Phra Peninsula and Songkhla Lake Basin since the 12th century Buddhist Era (BE) through Mahayana Buddhism. Later in the 14th-15th centuries BE, Tantric or Vajrayana Buddhism started to have more influence. It was during this era that Avalokitesvara Bodhisattva gained the highest veneration. A myriad of Avalokitesvara Bodhisattva statues was found in forms of Lokanath Bodhisattva, Padmapani Bodhisattva, and Samuntamuk Bhodisatava in the two ancient communities on the sides of Songkhla Lake. It is assumed that his prevalence came from the belief that he protects travelers from harm ............................................................ เรียบเรียง/ ออกแบบกราฟฟิก : นางสาวธีรนาฎ มีนุ่น ภัณฑารักษ์ปฏิบัติการ / ฝ่ายวิชาการ พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ สงขลา แปล: นางสาวพุทธวรรณ เจนจิต, นายณัฐพงศ์ ไพรัชวรรณ อ้างอิง: 1. ชัยวุฒิ พิยะกูล. พระพุทธศาสนาบริเวณคาบสมุทรสทิงพระ. ใน พระราชศีลสังวร (ผ่อง จิรธมโม). ประสิทธิ์ ฤทธาภิรมย์. 205 - 236. สงขลา: วัดมัชฌิมาวาสวรวิหาร (พระอารามหลวง), 2562. 2. ผาสุข อินทราวุธ. พุทธปฏิมาฝ่ายมหายาน. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์อักษรสมัย, 2543. 3. มหาวิทยาลัยราชภัฏนครศรีธรรมราช. ปฐมบทพระพุทธศาสนาในภาคใต้ ประเทศไทย: หลักธรรมและหลักฐานโบราณคดี. นครศรีธรรมราช: ไทม์ พริ้นติ้ง จำกัด, 2557. 4. สำนักพิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ. โบราณวัตถุ ศิลปวัตถุในพิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ สงขลา. กรุงเทพฯ: รุ่งศิลป์การพิมพ์, 2549. 5. องอาจ ศรียะพันธ์. รูปเคารพในพุทธศาสนามหายานก่อนพุทธศตวรรษที่ 19 พบที่เมืองสทิงพระ. วิทยานิพนธ์ปริญญาศิลปศาสตรมหาบิณฑิต สาขาวิชาประวัติศาสตร์ศิลปะ คณะโบราณคดี มหาวิทยาลัยศิลปากร, 2533. ที่มาของข้อมูล : https://www.facebook.com/pg/songkhlanationalmuseum/photos/?tab=album&album_id=3039042366159678
ชื่อเรื่อง : จารึกพระเจ้าชัยวรมันที่ ๗
ผู้แต่ง : ศิลปากร,กรม
พิมพ์ครั้งที่ : ๑
ปีที่พิมพ์ : ๒๕๒๘
สถานที่พิมพ์ : กรุงเทพฯ
สำนักพิมพ์ : กรุงสยามการพิมพ์
จารึกพระเจ้าชัยวรมันที่ ๗ นี้รวบรวมจารึก ๔ หลัก พระเจ้าชัยวรมันที่ ๗ กษัตริย์แห่งอาณาจักรขอม ได้สร้างขึ้นเมื่อประดิษฐานไว้ ณ สถานพยาบาลซึ่งพระองค์ให้สร้างไว้ในเมืองต่างๆ รอบอาณาจักร ได้แก่ จารึกปราสาทตาเมียนโตจจารึกด่านประคำ จารึกปราสาท จารึกทั้ง ๓ หลักนี้พบในบริเวณ จังหวัดสุรินทร์และจารึกพิมายพบที่ปราสาทหินพิมาย จังหวัดนครราชสีมา
