เรื่อง ลักยิ้ม และ แววตา
ส่งเสริมการอ่านกับหอสมุดแห่งชาติชลบุรี
เรื่อง ลักยิ้ม และ แววตา
ธราธิป. ลักยิ้ม และ แววตา. กรุงเทพฯ: เรือนปัญญา, 2546.
ห้องหนังสือทั่วไป 1 เลขเรียกหนังสือ 895.91301 ธ382ล
ชายผู้หนึ่งพบว่าตนเองป่วยเป็นโรคประสาท เขาโกรธและโทษโชคชะตาที่ทำให้เป็นแบบนี้ แล้ววันหนึ่งเขาก็ยอมรับได้ว่า ชีวิตก็เป็นเช่นนี้เอง และถ้าไม่ป่วยเขาก็คงไม่ได้ทำตามความฝัน คงไม่ได้มีโอกาสมาถ่ายทอดเรื่องราวเบื้องหลังอาการป่วยที่ยังแฝงไปด้วยความสนุกเฮฮาให้กับผู้อ่านในวันนี้
ลักยิ้มและแววตา เล่มนี้ ผู้เขียนพาเราไปพบกับ สารพัดเรื่องราวตามสไตล์การเขียนของ “ธราธิป” เจ้าของนามปากกาที่ถ่ายทอดเรื่องราวได้สะกิดอารมณ์ของผู้อ่านได้เสมอ เป็นเรื่องราวเมื่อครั้งที่ผู้เขียนเรียนจบใหม่ๆ และกำลังหางานทำ แต่ไม่ว่าจะไปสมัครงานหรือสอบบรรจุที่ใดก็ยังไม่ประสบความสำเร็จเสียที จนวันหนึ่งความเครียดและความวิตกกังวลที่รุมเร้าส่งผลให้ร่างกายเกิดอาการผิดปกติบางอย่างขึ้น เช่น ใจสั่น เหงื่อออกมาก และหวาดกลัวว่าจะมีคนมาทำร้าย จนคุณป้าเพื่อนบ้านได้แนะนำให้ไปพบกับจิตแพทย์ผู้มากประสบการณ์ และคุณหมอได้ตรวจวินิจฉัยแล้วว่าเขาเป็นโรคประสาท แรกเริ่มเขาไม่อาจทำใจยอมรับได้แต่เมื่อได้รักษาไปสักระยะหนึ่งก็ถึงเวลาที่ต้องยอมรับความจริง กลุ่มเพื่อนสนิทเมื่อรู้ข่าวก็มาเยี่ยมและช่วยหาวิธีรักษาทั้งทางวิทยาศาสตร์และไสยศาสตร์ จนพากันไปพบเจ้าพ่อร่างทรงด้วยหวังว่าจะช่วยรักษาให้หายได้ และได้ข้อสรุปว่ารักษาด้วยยาของแพทย์จะดีกว่า ผู้เขียนมีความฝันในวัยเด็กว่าอยากจะเป็นนักเขียน เมื่อชีวิตต้องพบกับเหตุการณ์ไม่คาดฝันเช่นนี้จึงเบนเข็มกลับไปทำตามความฝันและดูเหมือนว่าจะไปได้ดีเสียด้วย เมื่อเขาได้เข้าทำงานในกองบรรณาธิการนิตยสารทอน การได้ทำงานประจำครั้งนี้มีเรื่องราวทั้งดีและไม่ดี ได้พบกับความรักแม้สุดท้ายต้องผิดหวังก็ตาม หนังสือเล่มนี้มีคำเชิญชวนให้อ่านด้วยประโยคที่ว่า “เรื่องราวของคนบ้าที่คนดีควรอ่าน” เพราะเราจะได้อ่านไปยิ้มไปกับมุขตลกตามประสาของความประสาทและสร้างความประหลาดใจ ผู้สนใจสามารถหาอ่านได้ที่หอสมุดแห่งชาติชลบุรี (วันอังคาร – วันเสาร์ เวลา 09.00 - 17.00 น.)
(จำนวนผู้เข้าชม 139 ครั้ง)