วัสดุ ดินเผา

แบบศิลปะ ศิลปะทวารวดี

อายุสมัย อายุราวพุทธศตวรรษที่ 13-15 (ประมาณ 1,100–1,300 ปีมาแล้ว)

สถานที่พบ พบจากบ้านเมืองไพร อำเภอเสลภูมิ จังหวัดร้อยเอ็ด นายวิชา ตระกูลการ มอบให้

พระพุทธรูปประทับนั่งแสดงปางสมาธิ มีนาคเจ็ดเศียร หรือพญามุจลินท์ แผ่พังพานปรกอยู่เบื้องหลัง ลักษณะพระพักตร์ค่อนข้างกลม พระเนตรเหลือบลงต่ำ พระโอษฐ์หนา ขมวดพระเกศาใหญ่ พระรัศมีเป็นต่อมกลม ครองจีวรห่มเฉียงเปิดพระอังสาขวา ชายจีวรยาวจรดพระนาภี ปลายจีวรเป็นริ้วคลี่ออกเป็น 2 แฉก พุทธลักษณะเหล่านี้คงเลียนแบบมาจากพระพุทธรูปปางสมาธินาคปรก ศิลปะทวารวดีที่พบทางภาคกลาง พระพิมพ์ลักษณะนี้เป็นที่นิยมสะสมกันมากในหมู่ผู้สะสมพระเครื่อง เท่าที่พบมีอยู่หลายพิมพ์ด้วยกัน ทั้งพิมพ์เล็กและพิมพ์ใหญ่