พระหริหระ

 

สำริด ศิลปะสุโขทัย พุทธศตวรรษที่ ๑๙-๒๐ เทวรูปองค์นี้ถูกเคลื่อนย้ายจากเมืองโบราณสุโขทัย ตำบลเมืองเก่า อำเภอเมืองสุโขทัย จังหวัดสุโขทัย นำไปประดิษฐานไว้ ณ เทวสถาน กรุงเทพฯ และนำกลับมาจัดแสดง ณ พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ รามคำแหง ในปีพุทธศักราช ๒๕๐๗

 

พระหริหระ เทพเจ้าในศาสนาพราหมณ์ ที่เป็นการรวมพระวิษณุ (หริ) และพระศิวะ (หระ) ให้อยู่ในองค์เดียวกันโดยนำลักษณะเด่นของแต่ละองค์มารวมไว้ด้วยกันอย่างเหมาะสม พระองค์มี ๔ กร พระหัตถ์ขวาบนทรงจักร พระหัตถ์ซ้ายบนทรงสังข์ ขวาล่างแสดงปางกรัณฑมุทรา เ

 

ครื่องประดับพระเศียรตกแต่งด้วยลายพันธุ์พฤกษา ยอดเป็นทรงกระบอกคอดเว้า คล้ายมุ่นมวยผมประดับด้วยรูปพระจันทร์เสี้ยว มีพระเนตรที่ ๓ บริเวณกลางพระนลาฏ ทรงสวมสายธุรำรูปนาค ซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของพระศิวะ ลักษณะพระพักตร์เป็นรูปไข่ พระเนตรยาวรี พระขนงโก่ง พระนาสิกโด่งงุ้ม พระโอษฐ์บาง พระหนุเป็นปม ตามรูปแบบพระพุทธรูปศิลปะสุโขทัย พระกรรณสวมกุณฑล ทรงกรองศอ พาหุรัด และทองพระกร พระภูษายาวที่เรียกว่า “โธตี” (ผ้าทรงสี่เหลี่ยมผืนผ้าพันรอบตัว) ด้านหน้าจีบเป็นริ้วแฉก คาดปั้นเหน่งชักชายภูษาโค้งลงมาปิดปั้นเหน่ง ประทับยืนบนฐานบัวคว่ำ-บัวหงาย

 

ที่มาของข้อมูล :

หนังสือนำชมพิพิธภัณฑสถานแห่งชาติรามคำแหง

 

ข้อมูลนำชมโบราณวัตถุ ศิลปะวัตถุ พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ รามคำแหง ผ่าน QR code

จัดทำโดย นางสาวสาธิตา วรรณพิรุณ

คณะบริหารธุรกิจและศิลปศาสตร์ สาขาการท่องเที่ยวและการโรงแรม

ชั้นปีที่ ๔ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคล ล้านนา ตาก

โครงการสหกิจศึกษา ปีการศึกษา ๒๕๖๓