ประติมากรรมรูปบุคคล ดินเผา
ประติมากรรมรูปบุคคล
ดินเผา
พบจากการขุดค้นหนองฮองแฮง
บ้านสองแคว ต.สองแคว อ.ดอยหล่อ จ.เชียงใหม่
เมื่อวันที่ ๑๔ -๑๖ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๕
ปัจจุบันจัดแสดงห้องนิทรรศการถาวรหริภุญไชยรากฐานล้านนา
พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ หริภุญไชย
หนองฮองแฮง หนองน้ำสาธารณะ อยู่บ้านสองแคว อำเภอดอยหล่อ
จังหวัดเชียงใหม่ เมื่อปี ๒๕๕๕ ขณะที่ทำการขุดลอกหนองน้ำอยู่นั้น
ได้พบโบราณวัตถุศิลปวัตถุสมัยหริภุญไชยเป็นจำนวนมาก ทางเทศบาลตำบลดอยหล่อร่วมกับสำนักศิลปากรที่ ๘ เชียงใหม่
(ปัจจุบันคือสำนักศิลปากรที่ ๗ เชียงใหม่) เข้าตรวจสอบและรวบรวมโบราณวัตถุศิลปวัตถุได้เป็นจำนวนมาก ส่วนใหญ่อยู่ในสมัยหริภุญไชย บริเวณวัดสองแควยังพบศิลาจารึกอักษรมอญโบราณ นักวิชาการเชื่อว่าบริเณนี้เป็นที่ตั้งของเวียงเถาะ เมืองบริวารของเมืองหริภุญไชย ที่อยู่ริมแม่น้ำปิงเป็นเมืองที่มีกำแพงล้อมรอบด้านตะวันออกถูกแม่น้ำปิงกัดเซาะไปคงเหลือเพียงด้านตะวันตกยังคงเหลือร่องรอยของแนวคันดินและศาสนสถานที่มีอยู่หลายแห่ง แต่ปัจจุบันถูกไถทำลายไปมาก
ประติมากรรมบุคคลชิ้นนี้เป็ประติมากรรมบุคคลเพศชาย สูง ๒๔ เซนติเมตร ในลักษณะเอียงตน คล้ายกบการยืนตริภังค์ในประติมากรรมที่ได้รับอิทธิพลจากศิลปะอินเดีย พบเพียงส่วนบนสวมเครื่องประดับที่คอเรียกว่ากรองศอ ที่ใต้อุระหรือหน้าอกมีเครื่องประดับเรียกว่าอุทรพันธะ สวมสังวาลเหลือร่องรอยของลุกปัดเพียง ๔ เม็ด เป็นประติมกรรมในลักษณะนูนต่ำสำหรับประดับอาคาร คล้ายกับพระพุทธรูปแสดงวิตรรกมุทราดินเผาในศิลปะหริภุญไชยที่มีลักษณะด้านหลังแบนเรียบ
อ้างอิง
สุรพล ดำริห์กุล. ประวัติศาสตร์และศิลปะหริภุญไชย. กรุงเทพฯ: เมืองโบราณ, ๒๕๔๗
![](https://finearts.go.th/uploads/tinymce/source/76/%E0%B8%9B%E0%B8%A3%E0%B8%B0%E0%B8%95%E0%B8%B4%E0%B8%A1%E0%B8%B2%E0%B8%81%E0%B8%A3%E0%B8%A3%E0%B8%A1%E0%B8%A3%E0%B8%B9%E0%B8%9B%E0%B8%9A%E0%B8%B8%E0%B8%84%E0%B8%84%E0%B8%A5%20%E0%B8%94%E0%B8%B4%E0%B8%99%E0%B9%80%E0%B8%9C%E0%B8%B2/1.jpg)
ดินเผา
พบจากการขุดค้นหนองฮองแฮง
บ้านสองแคว ต.สองแคว อ.ดอยหล่อ จ.เชียงใหม่
เมื่อวันที่ ๑๔ -๑๖ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๕
ปัจจุบันจัดแสดงห้องนิทรรศการถาวรหริภุญไชยรากฐานล้านนา
พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ หริภุญไชย
หนองฮองแฮง หนองน้ำสาธารณะ อยู่บ้านสองแคว อำเภอดอยหล่อ
จังหวัดเชียงใหม่ เมื่อปี ๒๕๕๕ ขณะที่ทำการขุดลอกหนองน้ำอยู่นั้น
ได้พบโบราณวัตถุศิลปวัตถุสมัยหริภุญไชยเป็นจำนวนมาก ทางเทศบาลตำบลดอยหล่อร่วมกับสำนักศิลปากรที่ ๘ เชียงใหม่
(ปัจจุบันคือสำนักศิลปากรที่ ๗ เชียงใหม่) เข้าตรวจสอบและรวบรวมโบราณวัตถุศิลปวัตถุได้เป็นจำนวนมาก ส่วนใหญ่อยู่ในสมัยหริภุญไชย บริเวณวัดสองแควยังพบศิลาจารึกอักษรมอญโบราณ นักวิชาการเชื่อว่าบริเณนี้เป็นที่ตั้งของเวียงเถาะ เมืองบริวารของเมืองหริภุญไชย ที่อยู่ริมแม่น้ำปิงเป็นเมืองที่มีกำแพงล้อมรอบด้านตะวันออกถูกแม่น้ำปิงกัดเซาะไปคงเหลือเพียงด้านตะวันตกยังคงเหลือร่องรอยของแนวคันดินและศาสนสถานที่มีอยู่หลายแห่ง แต่ปัจจุบันถูกไถทำลายไปมาก
ประติมากรรมบุคคลชิ้นนี้เป็ประติมากรรมบุคคลเพศชาย สูง ๒๔ เซนติเมตร ในลักษณะเอียงตน คล้ายกบการยืนตริภังค์ในประติมากรรมที่ได้รับอิทธิพลจากศิลปะอินเดีย พบเพียงส่วนบนสวมเครื่องประดับที่คอเรียกว่ากรองศอ ที่ใต้อุระหรือหน้าอกมีเครื่องประดับเรียกว่าอุทรพันธะ สวมสังวาลเหลือร่องรอยของลุกปัดเพียง ๔ เม็ด เป็นประติมกรรมในลักษณะนูนต่ำสำหรับประดับอาคาร คล้ายกับพระพุทธรูปแสดงวิตรรกมุทราดินเผาในศิลปะหริภุญไชยที่มีลักษณะด้านหลังแบนเรียบ
อ้างอิง
สุรพล ดำริห์กุล. ประวัติศาสตร์และศิลปะหริภุญไชย. กรุงเทพฯ: เมืองโบราณ, ๒๕๔๗
![](https://finearts.go.th/uploads/tinymce/source/76/%E0%B8%9B%E0%B8%A3%E0%B8%B0%E0%B8%95%E0%B8%B4%E0%B8%A1%E0%B8%B2%E0%B8%81%E0%B8%A3%E0%B8%A3%E0%B8%A1%E0%B8%A3%E0%B8%B9%E0%B8%9B%E0%B8%9A%E0%B8%B8%E0%B8%84%E0%B8%84%E0%B8%A5%20%E0%B8%94%E0%B8%B4%E0%B8%99%E0%B9%80%E0%B8%9C%E0%B8%B2/1.jpg)
(จำนวนผู้เข้าชม 407 ครั้ง)