สำนักศิลปากรที่ ๑๒ นครศรีธรรมราช

สำนักศิลปากรที่ ๑๒ นครศรีธรรมราช ปัจจุบันตั้งอยู่ที่ ถนนราชดำเนิน ตำบลในเมือง อำเภอเมือง จังหวัดนครศรีธรรมราช เป็นหน่วยงานหนึ่งใน ๑๒ สำนักงานภูมิภาคของ กรมศิลปากร สังกัดกระทรวงวัฒนธรรม

ประวัติความเป็นมา

พ.ศ. ๒๔๙๙ เริ่มตั้งหน่วยศิลปากร ในครั้งนั้นตั้งเฉพาะหน่วยศิลปากรที่ ๑ ลพบุรีและหน่วยศิลปากรที่ ๒ สุพรรณบุรี สังกัดกรมศิลปากร 
                กระทรวงวัฒนธรรม

พ.ศ. ๒๕๐๒ จัดตั้งหน่วยศิลปากรเพิ่มขึ้นจนครบ ๘ หน่วย โดยให้ เขตภาคใต้ทั้ง ๑๔ จังหวัดขึ้นอยู่กับหน่วยศิลปากรที่ ๘
                สังกัดกองโบราณคดี กรมศิลปากร กระทรวงศึกษาธิการ ตั้งที่ทำการอยู่ที่จังหวัดสงขลา (คำสั่งกระทรวงศึกษาธิการที่
                ๑๐๘/๒๕๐๒ ลงวันที่ ๑๙ มีนาคม ๒๕๐๒)

พ.ศ. ๒๕๐๗ ก่อตั้งหน่วยศิลปากรที่ ๘ นครศรีธรรมราช สังกัดสำนักงานเลขานุการกรม กรมศิลปากร กระทรวงศึกษาธิการ ตั้งที่ทำการอยู่ ณ
                จังหวัดนครศรีธรรมราช มีหน้าที่ดูแลรักษามรดกทางศิลปวัฒนธรรมของชาติใน พื้นที่รับผิดชอบรวม ๗ จังหวัด ได้แก่ ชุมพร
                ระนอง พังงา สุราษฎร์ธานี ภูเก็ต กระบี่ และนครศรีธรรมราช และให้อีก ๗ จังหวัดภาคใต้ขึ้นตรงต่อหน่วยศิลปากรที่ ๙ สงขลา
                ในครั้งนั้นตั้งที่ทำการสำนักงานชั่วคราวในบริเวณวัดพระมหาธาตุวรมหาวิหาร (คำสั่งกระทรวงศึกษาธิการที่ ๒๕๖/๒๕๐๗
                ลงวันที่ ๑๐ กรกฎาคม ๒๕๐๗)

พ.ศ. ๒๕๑๘ หน่วยศิลปากรทั้ง ๙ หน่วยย้ายมาสังกัดสำนักงานหน่วยศิลปากร กองโบราณคดี กรมศิลปากร กระทรวงศึกษาธิการ

พ.ศ.๒๕๓๑ หน่วยศิลปากรทั้ง ๙ หน่วยย้ายมาสังกัดฝ่ายควบคุมดูแลรักษา กองโบราณคดี (ประกาศกรมศิลปากร ลงวันที่ ๒๖ กันยายน ๒๕๓๑)

พ.ศ. ๒๕๓๘ เปลี่ยนชื่อเป็นสำนักงานโบราณคดีและพิพิธภัณฑสถานแห่งชาติที่ ๑๑ นครศรีธรรมราช สังกัดสำนักโบราณคดีและ
                พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ กรมศิลปากร กระทรวงศึกษาธิการ มีหน้าที่บริหารจัดการกิจการด้านโบราณคดี โบราณสถาน
                โบราณวัตถุ ศิลปวัตถุ พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ มีพื้นที่รับผิดชอบ รวม ๔ จังหวัด คือ ชุมพร สุราษฎร์ธานี พัทลุงและ 
                นครศรีธรรมราช

พ.ศ. ๒๕๔๕ เปลี่ยนชื่อเป็นสำนักงานศิลปากรที่ ๑๔ นครศรีธรรมราช สังกัดสำนักโบราณคดี กรมศิลปากร กระทรวงวัฒนธรรม มีหน้าที่
                มีหน้าที่บริหารจัดการกิจการด้านโบราณคดี โบราณสถาน โบราณวัตถุ ศิลปวัตถุ พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ มีพื้นที่รับผิดชอบ
                รวม ๔ จังหวัด คือ ชุมพร สุราษฎร์ธานี พัทลุงและนครศรีธรรมราช

พ.ศ. ๒๕๔๙ เปลี่ยนชื่อเป็นสำนักศิลปากรที่ ๑๔ นครศรีธรรมราช ยกฐานะขึ้นเป็นส่วนราชการส่วนกลางในภูมิภาค ขึ้นตรงต่อกรมศิลปากร
               กระทรวงวัฒนธรรม โดยให้มีหน้าที่รับผิดชอบการดำเนินงานตามอำนาจหน้าที่ของกรมศิลปากรใน พื้นที่ส่วนภูมิภาค ตั้งแต่วันที่
               ๑ มกราคม ๒๕๕๐ มีพื้นที่รับผิดชอบ ๔ จังหวัด คือ ชุมพร สุราษฎร์ธานี พัทลุงและนครศรีธรรมราช 

พ.ศ. ๒๕๖๐ เปลี่ยนชื่อเป็นสำนักศิลปากรที่ ๑๒ นครศรีธรรมราช (ตามกฎกระทรวงการแบ่งส่วนราชการกรมศิลปากร กระทรวงวัฒนธรรม
               (ฉบับที่ ๓) พ.ศ.๒๕๖๐ ลงวันที่ ๗ กุมภาพันธ์ ๒๕๖๐) โดยให้มีหน้าที่รับผิดชอบการดำเนินงานตามอำนาจหน้าที่ของ
               กรมศิลปากรใน พื้นที่ส่วนภูมิภาค มีพื้นที่รับผิดชอบ ๗ จังหวัด คือ ชุมพร ระนอง สุราษฎร์ธานี พังงา ภูเก็ต กระบี่ และ
               นครศรีธรรมราช และกำกับการปฏิบัติราชการของหน่วยงานดังนี้ คือ          

                  - ฝ่ายบริหารงานทั่วไป

                  - กลุ่มโบราณคดี

                  - กลุ่มอนุรักษ์โบราณสถาน

                  - กลุ่มโบราณคดีและอนุรักษ์โบราณสถาน สาขาภูเก็ต

                  - พิพิธภัณฑสถานแห่งชาตินครศรีธรรมราช

                  - พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติชุมพร

                  - พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติไชยา

                  - พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติถลาง         

                  - หอสมุดแห่งชาตินครศรีธรรมราช

                  - หอจดหมายเหตุนายกรัฐมนตรีพลเอกเปรม ติณสูลานนท์

บทบาทหน้าที่

   ๑. ดำเนินงานที่อยู่ในหน้าที่ของกรมในเขตพื้นที่รับผิดชอบ ในการธำรงรักษาคุณค่าและเอกลักษณ์ มรดกทางศิลปวัฒนธรรมของชาติด้านโบราณคดี โบราณสถาน พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ ภาษา วรรณกรรม ประวัติศาสตร์ ขนบธรรมเนียม จารีตประเพณี เอกสารหนังสือ จดหมายเหตุ นาฏศิลป์ ดุริยางคศิลป์ คีตศิลป์ สถาปัตยกรรม และศิลปกรรม

   ๒. กำกับ ดูแล ให้คำปรึกษา และสนับสนุนการปฏิบัติงานของหน่วยงานในเขตพื้นที่รับผิดชอบ ให้เป็นไปตามกฎหมายว่าด้วยโบราณสถาน โบราณวัตถุ ศิลปวัตถุ และพิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ รวมทั้งกฎหมายและระเบียบอื่นที่เกี่ยวข้อง

   ๓. ปฏิบัติงานทางวิชาการด้านมรดกทางศิลปวัฒนธรรมทุกสาขาในเขตพื้นที่รับผิดชอบ พัฒนา สร้างสรรค์ ถ่ายทอด และเผยแพร่องค์ความรู้ ที่ได้จากมรดกทางศิลปวัฒนธรรมรวมทั้งเป็นศูนย์ข้อมูลด้านมรดกทาง ศิลปวัฒนธรรมสาขาต่างๆ

   ๔. ส่งเสริมและประสานการดำเนินงานทางวิชาการของหน่วยงานในเขตพื้นที่รับผิดชอบ

   ๕. สร้างความรู้ ความร่วมมือ ให้คำแนะนำ ประสานกับจังหวัด หน่วยงานราชการอื่นๆ องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น องค์กรเอกชน ประชาชนในการดำเนินงาน มรดกทางศิลปวัฒนธรรม รวมทั้งขยายเครือข่าย การอนุรักษ์มรดกทางศิลปวัฒนธรรมในเขตพื้นที่รับผิดชอบ

   ๖. ปฏิบัติงานร่วมกับหรือสนับสนุนการปฏิบัติงานของหน่วยงานอื่นที่เกี่ยวข้องหรือที่ได้รับผิดชอบ