บ้านกุดโง้งเป็นชุมชนโบราณที่ปรากฏหลักฐานและร่องรอยการอยู่อาศัยของคนในอดีต และที่สำคัญคือพบว่าชุมชนแห่งนี้มีการสร้างและติดตั้งใบเสมาในพื้นที่ชุมชน เพื่อแสดงขอบเขตของศาสนสถานตามคติพุทธศาสนา ตั้งแต่สมัยทวารวดี พุทธศตวรรษที่ ๑๔ – ๑๖ หรืออาจจะหมายถึงมีการใช้ใบเสมาติดตั้งเป็นเครี่องหมายแสดงถึงพื้นที่ศักดิ์สิทธิ์มากกว่าที่จะใช้เป็นเสมารอบอุโบสถ และช่วงเวลาต่อมาอาจใช้ใบเสมาเป็นสิ่งเคารพนับถือภายในหมู่บ้านด้วย เพราะใบสมาที่สลักภาพพระพุทธเจ้าที่พบนั้น ได้พบร่องรอยของการปิดทองที่แสดงให้เห็นว่ามีการประกอบพิธีกราบไหว้บูชาเช่นเดียวกับพระพุทธรูป ใบเสมาที่พบที่บ้านกุดโง้ง มีทั้งใบเสมาที่สลักลวดลายที่ไม่ใช่ภาพเล่าเรื่อง เช่น ลวดลายรูปสถูป ใบเสมาที่สลักลวดลายเป็นภาพเล่าเรื่องในชาดกทางพุทธศาสนา และใบเสมาที่ไม่มีการสลักลวดลายใดๆ ใบเสมาที่สำคัญที่บ้านกุดโง้ง ซึ่งอยู่ในกลุ่มของใบเสมาที่มีการสลักลวดลายประดับเป็นภาพพระพุทธเจ้า ได้แก่ ภาพพระพุทธเจ้าหรือพระศรีศากยมุนี ภาพพระศรีอริยเมตไตย และภาพเล่าเรื่องราวชาดกตอนต่างๆ ในพุทธศาสนา ได้แก่ พรหมนารทชาดก เตมียชาดก ภูริฑัตชาดก มโหสถชาดก อัมพชาดก ปัญจาวุธชาดก วิฑูรบัณฑิตชาดก