๑. พื้นที่ที่พบหลักฐาน ตั้งอยู่ในเขตวัดโคกพระ บ้านสุขัง หมู่ ๙ ตำบลตะคุ อำเภอปักธงชัย จังหวัดนครราชสีมา โดยตั้งอยู่ทางด้านทิศตะวันออกของบ้านสุขังสภาพปัจจุบันภายในพื้นที่วัดเป็นพื้นที่ราบค่อนข้างสูง โดยมีระดับสูงจากพื้นที่โดยรอบประมาณ ๑ เมตรตำแหน่งที่พบหลักฐานอยู่ทางด้านทิศตะวันออกของพื้นที่วัด ซึ่งมีต้นไม้ขนาดกลาง ขนาดเล็กและวัชพืชขึ้นปกคลุมทั่วบริเวณ

๒. หลักฐานโบราณวัตถุสำคัญที่พบ ได้แก่ หินทรายชิ้นส่วนเสาประดับกรอบประตู จำนวน ๓ ชิ้น วางซ้อนกันเป็นช่องประตู เป็นกรอบประตูตัวข้าง ๒ ชิ้น และกรอบประตูตัวบน ๑ ชิ้น ส่วนด้านล่างมีดินถมปิดทับอยู่ กรอบประตูทั้ง ๓ ชิ้น มีการสลักตกแต่งเป็นเส้นนูนขนาดเล็กและขนาดใหญ่ ตามรูปแบบที่พบทั่วไปในโบราณสถานที่สร้างขึ้นในวัฒนธรรมเขมรประเภทปราสาทหิน ซึ่งในเขตพื้นที่อำเภอปักธงชัยพบโบราณสถานประเภทนี้จำนวนหลายแห่ง นอกจากนี้ยังพบหลักฐานแท่งหินทรายรูปทรงสี่เหลี่ยมผืนผ้า ๑ ชิ้น วางนอนอยู่บนพื้นดินใกล้กับตำแหน่งของกรอบประตูตัวข้าง หินทรายก้อนนี้มีร่องรอยการสลักตัวอักษรเป็นภาษาไทย อ่านเป็นใจความสำคัญได้ว่า “พระอนนท จารุวัณโน ภิกษุ สามเณร และชาวบ้านสุขัง ร่วมใจบูรณปฏิสังขรณ์ ๔ ก.พ.๒๕๒๕”

๓. จากการสำรวจตรวจสอบพื้นที่โดยรอบโบราณวัตถุดังกล่าว ไม่พบหลักฐานโบราณวัตถุหรือร่องรอยของซากโบราณสถานหรือสิ่งก่อสร้างใดๆ เพิ่มเติมอีก และพบว่ากรอบประตูทั้ง ๓ ชิ้น ไม่ได้มีลักษณะหรือมีร่องรอยการวางซ้อนประกอบกันเป็นชุดกรอบประตูของแท้ดั้งเดิม ตามรูปแบบและเทคนิควิธีการก่อสร้างสถาปัตยกรรมในวัฒนธรรมเขมรประเภทปราสาทหิน ดังนั้น จึงสันนิษฐานได้ว่า กรอบประตูทั้ง ๓ ชิ้น น่าจะถูกขนหรือเคลื่อนย้ายมาจากโบราณสถานปราสาทหินแห่งอื่น ซึ่งอยู่ในพื้นที่บริเวณใกล้เคียง และนำมาจัดวางประกอบซ้อนกันไว้ในพื้นที่ เมื่อพุทธศักราช ๒๕๒๕

๔. ฐานข้อมูลกรมศิลปากร ฐานข้อมูลสำนักศิลปากรที่ ๑๐ นครราชสีมา และฐานข้อมูลกลุ่มโบราณคดี ไม่พบข้อมูลว่าพื้นที่ที่พบหลักฐานนี้ เป็นโบราณสถานที่สร้างขึ้นในวัฒนธรรมเขมรประเภทปราสาทหิน หรือเป็นโบราณสถานประเภทอื่นๆ

นายประพันธ์ เนื่องมัจฉา นายช่างสำรวจชำนาญงาน

นายนภสินธุ์ บุญล้อม นักโบราณคดีชำนาญการ

นางสาวทัศนีย์ ศรีจรัสวัฒนชัย เจ้าหน้าที่เทคโนโลยีสารสนเทศ

นายอมรวุฒิ สังข์ศิลปชัย พนักงานขับรถยนต์