เว็บท่ากรมศิลปากร
Thai
English
กลุ่มเผยแพร่และประชาสัมพันธ์
หน้าหลัก
เกี่ยวกับหน่วยงาน
วิสัยทัศน์และพันธกิจ
ประวัติและบทบาทหน้าที่
โครงสร้างและบุคลากร
หน่วยงานในสังกัด
ข่าวและกิจกรรม
ข่าวกิจกรรม
ข่าวจัดซื้อจัดจ้าง
ข่าวรับสมัครงาน
คลังภาพกิจกรรม
ข่าวประชาสัมพันธ์
ปฏิทินกิจกรรม
คลังวิชาการ
ความรู้ทั่วไป
คลังภาพทรงคุณค่า
แผ่นพับกิจกรรม
วีดีทัศน์
นิทรรศการ
ประชาชนควรรู้
กฎหมายและระเบียบ
เรื่องน่ารู้
บริการ
เอกสารดาวน์โหลด
แบบสอบถาม
สอบถามบ่อย
ติดต่อเรา
หน้าแรก
คลังวิชาการ
ความรู้ทั่วไป
“บานง” เครื่องแต่งกายของสตรีไทยมุสลิมชายแดนใต้
บทความครั้งนี้ผู้เขียนขอนำท่านผู้อ่านไปสัมผัสกับวัฒนธรรมของชาวไทยมุสลิม โดยเฉพาะวัฒนธรรมการแต่งกายของสตรีไทยมุสลิมชายแดนใต้ ซึ่งมีรูปแบบที่เป็นเอกลักษณ์ของตนเองและสืบทอดมาแต่โบราณโดยได้รับอิทธิพลมาจากเครื่องแต่งกายของชาวมาเลเซียและอินโดนีเซีย สำหรับการแต่งกายของสตรีมุสลิมนั้นจะใช้ผ้าปกปิดร่างกายอย่างมิดชิดที่เรียกว่า “ฮีญาบ” ซึ่งถือว่าเป็นชุดที่ทำให้ผู้หญิงปลอดภัยจากการลวนลามและแทะโลม การแต่งกายสำหรับสตรีมุสลิมมีองค์ประกอบสำคัญคือ ผ้าโสร่ง เสื้อกูรง เสื้อบานงหรือกือบายอ และผ้าคลุมศรีษะ ณ ที่นี้ผู้เขียนขอเล่าเรื่องเกี่ยวกับ “บานง” ซึ่งเป็นเครื่องแต่งกายของสตรีไทยมุสลิมตามประเพณีดั้งเดิม ซึ่งมีความสวยงามและมีเสน่ห์ชวนมอง
คำว่า “บานง” มาจากภาษามลายูกลาง ว่า “บันดง” หมายถึง เมืองทางตะวันตกของเกาะชวา ชุดบานง เป็นชุดพื้นเมืองดั้งเดิมที่สตรีไทยมุสลิมในจังหวัดยะลา จังหวัดปัตตานี และจังหวัดนราธิวาส นิยมสวมใส่ในงานประเพณีหรือวัฒนธรรมที่เกี่ยวกับศาสนา เช่น พิธีนิก๊ะ งานรอมฏอน วันฮารีรายอ งานวันเมาลิด และการแสดงต่าง ๆ เป็นต้น เสื้อบานงมี ๒ ลักษณะ คือ เสื้อบานงมาตรฐาน และเสื้อบานงแมแด
เสื้อบานงมาตรฐาน มีลักษณะเป็นเสื้อคอปีน ผ่าหน้า และพับริมปกเกยซ้อนไว้ตลอด มีสาบพับยาวตลอดถึงชายเสื้อ มักตัดด้วยเนื้อผ้าโปร่งบางและอาจปักฉลุลวดลายตรงชายเสื้อ โดยใช้กระดุมลักษณะเป็น เข็มกลัดทำด้วยทองคำประดับด้วยเพชรพลอย จำนวน ๓ เม็ด เพื่อเป็นการแสดงถึงฐานะและเพิ่มความสวยงาม แขนเสื้อยาวถึงข้อมือแต่ไม่กว้างมากนัก นิยมสวมใส่กับผ้าถุงปาเต๊ะ กระโปรงป้าย หรือกระโปรง จีบหน้านาง
เสื้อบานงแมแด ภาษามลายูกลาง เรียกว่า “บันดงเมดา” เป็นชื่อเมืองทางเหนือของเกาะสุมาตรา เป็นเสื้อที่ได้รับอิทธิพลจากอินโดนีเซีย ผ้าที่ใช้ตัดเสื้อนั้น นิยมตัดด้วยผ้าลูกไม้ ผ้ากำมะหยี่ ผ้าต่วน ผ้าชีฟอง ลักษณะเป็นเสื้อคอสามเหลี่ยมหรือคอวีกว้าง ปิดทับด้วยลิ้นสามเหลี่ยม แขนยาวแคบ ความยาวเสื้อคลุมสะโพก นิยมสวมเข้าชุดกับกระโปรงยาวจีบหน้านางหรือผ้าถุงปาเต๊ะ
ทั้งนี้ การแต่งกายของสตรีไทยมุสลิมด้วยชุดบานงดังที่กล่าว มิใช่เพียงแต่เป็นเครื่องอาภรณ์ประดับร่างกายเท่านั้น แต่ยังเป็นสิ่งที่ต้องยึดถือปฏิบัติตามหลักศาสนาที่จำเป็นต้องมี จำเป็นต้องใช้ประกอบในการดำรงชีวิตประจำวัน รวมทั้งเป็นสิ่งหนึ่งที่แสดงเอกลักษณ์ทางวัฒนธรรมท้องถิ่นภาคใต้ได้เป็นอย่างดี ควรแก่การอนุรักษ์สืบไป
---------------------------------------------------
ผู้เขียน :
นางสาวรวิวรรณ พุฒซ้อน บรรณารักษ์ชำนาญการ กลุ่มบริการทรัพยากรสารสนเทศ สำนักหอสมุดแห่งชาติ
---------------------------------------------------
บรรณานุกรม
ประมูล อุทัยพันธุ์. “บานง.” สารานุกรมวัฒนธรรมไทยภาคใต้ ๘ (๒๕๔๒): ๔๐๐๙-๔๐๑๑.
สุนีย์ วัฑฒนายน “เสน่ห์ “บานง””กูรง” วัฒนธรรมการแต่งกายสตรีมุสลิมชายแดนใต้” วารสารวิทยบริการ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ ๒๐, ๒ (พ.ค.-ส.ค. ๕๒) ๓๔-๔๓.
(จำนวนผู้เข้าชม 20749 ครั้ง)
สงวนลิขสิทธิ์ © 2563 กรมศิลปากร. กระทรวงวัฒนธรรม -
นโยบายเว็บไซต์
|
มาตรฐาน