- โครงการอาสาสมัครท้องถิ่นในการดูแลรักษามรดกทางศิลปวัฒนธรรม (อส.มศ.) จัดตั้งขึ้นเป็นครั้งแรกในปี พ.ศ. ๒๕๓๒ โดยกรมศิลปากร ต้องการสรรหาบุคคลที่มีความรัก หวงแหน เห็นคุณค่าของโบราณสถาน โบราณวัตถุ มรดกศิลปวัฒนธรรม และมีจิตใจที่เสียสละ เข้ามาเป็นอาสาสมัคร ช่วยสอดส่อง ตรวจสอบ และดูแลรักษาโบราณสถานในเบื้องต้นร่วมกับกรมศิลปากร

         อส. ย่อมาจาก อาสาสมัคร คือ การสมัครใจช่วยเหลือผู้อื่นโดยไม่หวังผล ตอบแทน

         มศ. ย่อมาจาก มรดกศิลปวัฒนธรรม ได้แก่ โบราณสถาน โบราณวัตถุ  ศิลปวัตถุ รวมทั้งแหล่งประวัติศาสตร์และโบราณคดีที่มี คุณค่าควรแก่การทำนุบำรุง ดูแลรักษา

         ดังนั้น อส.มศ. คือ อาสาสมัครท้องถิ่น ผู้เป็นตัวแทนของชุมชนในการดูแลรักษาโบราณสถาน โบราณวัตถุ ศิลปวัตถุในท้องถิ่น รวมทั้งเป็นผู้ประสานงานด้านการอนุรักษ์มรดกศิลปวัฒนธรรม ที่อยู่ในภารกิจของกรมศิลปากรด้วยความเสียสละ

 

อส.มศ. มีบทบาทหน้าที่ 

         - รู้จักโบราณสถาน โบราณวัตถุในท้องถิ่นของตน

         - สอดส่อง ดูแลรักษา แจ้งข่าวเหตุการณ์ ความเสียหาย ที่จะเกิดขึ้นกับมรดกทางศิลปวัฒนธรรม

         - เผยแพร่ ประชาสัมพันธ์ข้อมูลเกี่ยวกับคุณค่าและความสำคัญของมรดกทางศิลปวัฒนธรรม ได้แก่ โบราณสถาน โบราณวัตถุ เอกสารโบราณ เป็นต้น ให้ประชาชนเข้าใจมีความรักหวงแหน และเห็นคุณค่ามากยิ่งขึ้น และจัดกิจกรรมเพื่อส่งเสริม เชิดชูคุณค่าของ มรดกทางศิลปวัฒนธรรมในนาม อส.มศ.ในท้องถิ่น

         - ประสานงานด้านการอนุรักษ์มรดกทางศิลปวัฒนธรรม ระหว่างหน่วยงานและประชาชนในพื้นที่

 

จรรยาบรรณ ของอส.มศ.  

         เสียสละ รู้คุณค่า โบราณสถาน โบราณวัตถุ และมรดกศิลปวัฒนธรรม มีความรับผิดชอบ มีความเข้มแข็งและอดทน มีคุณธรรมและซื่อสัตย์ สุจริต มีจิตสำนึกในการปกป้อง คุ้มครอง และอนุรักษ์มรดกวัฒนธรรมของชาติ มีความรัก หวงแหน และภาคภูมิใจ ในเอกลักษณ์ของความเป็นไทย

 

ข้อมูลจาก

กรมศิลปากร.  คู่มือปฏิบัติงานอาสาสมัครท้องถิ่นในการดูแลรักษามรดกทางศิลปวัฒนธรรม (อส.มศ.).  พิมพ์ครั้งที่ ๓.  กรุงเทพฯ: กรมศิลปากร, ๒๕๖๕.