ชื่อเรื่อง : สุบินคำกาพย์

ชื่อผู้แต่ง : -

ปีที่พิมพ์ : 2509

สถานที่พิมพ์ : พระนคร

สำนักพิมพ์ : โรงพิมพ์รุ่งเรืองธรรม

จำนวนหน้า : 354 หน้า

สาระสังเขป : เรื่องสุบินคำกาพย์ เป็นนิทานคติธรรมสอนใจให้เห็นโทษของการทำบาป และคุณของการทำบุญ เนื้อเรื่องมีอยู่ว่า เมืองสาวัตถีมีนายพรานป่าคนหนึ่งเชี่ยวชาญในการล่าสัตว์ เจ้าเมืองจึงตั้งให้เป็นขุนพฤกษาดูแลป่า มีลูกชายชื่อสุบินกุมาร เมื่อสุบินกุมารอายุได้ 7 ปี บิดาเสียชีวิต ด้วยมีนิสัยฝักใฝ่ในพระธรรม สุบินกุมารจึงขอลานางสุภาคีผู้เป็นมารดาไปบวชเรียนเป็นสามเณร วันหนึ่งพระยมใช้ให้ท้าวจตุโลกบาลไปค้นหามนุษย์ที่ประพฤติตนอยู่ในศีลธรรมเพื่อนำมาจารึกชื่อไว้ในแผ่นทองคำ ส่วนคนใจบาปให้บันทึกชื่อไว้ด้วยเลือดในแผ่นหนังสุนัข ท้าวจตุโลกบาลไปพบนางสุภาคีผู้ไม่รู้จักบาปบุญ นางจึงตกนรก สีเหลืองของไฟนรกทำให้นางนึกถึงสีจีวรของลูกจึงได้ร้องขอให้ลูกช่วย  ปรากฏว่ามีดอกบัวบานผุดขึ้นมารับร่างของนางและเกิดฝนสวรรค์ตกลงในนรกทำให้สัตว์นรกได้ทุเลาความร้อนด้วยบุญของเณรสุบิน พระยมจึงให้ส่งนางคืนกลับโลกมนุษย์ เมื่อนางกลับมาได้ตรงไปที่วัดและเล่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นชาวบ้านฟัง คนที่ได้ฟังต่างก็กลัวบาปและกลับใจประพฤติตนอยู่ในศีลในธรรม